Het conferentiethema van dit jaar is De Taal van Natuurkunde. Een thema met vele aspecten. Niet alleen gebruiken wij wiskunde met berekeningen en grafieken, maar ook gebruiken wij woorden op een speciale manier en soms met een speciale betekenis. Wij staan niet onder stroom, maar onder spanning. Het woord "stroomtekort" waarvoor Vlaamse media waarschuwen, tref je in onze klas niet aan. Fietsen kost geen kracht maar energie. Tijd en tijdsduur zijn voor ons verschillende begrippen. We werken met modellen, ook weer met meerdere betekenissen: op schaal en als rekenmodel. Wij zijn ons bewust van significantie en de gevolgen voor de uitkomst van een meting. We doen alsof we erg precies zijn, maar we bedoelen soms iets geheel anders.
En hoe maken we bijvoorbeeld de vertaalslag van moeilijke en ingewikkelde begrippen en redeneringen naar een vereenvoudiging voor onze leerlingen/studenten, zonder de waarheid teveel geweld aan te doen?
Kortom: volgens ons een mooie gelegenheid om eens stil te staan bij onze Taal.
Zoals gebruikelijk hebben we een conferentievoorzitter. We zijn verheugd dat professor Koeno Gravemeijer zich bereid heeft verklaard dit jaar deze taak op zich te nemen. Hij is emeritus hoogleraar Science and Technology aan de Eindhoven School of Education van de TU/e. In de lijst met publicaties vond ik al artikelen uit 1981, maar ook uit 2014. Hij heeft natuurkunde gestudeerd, maar is toch snel in de wiskundedidactiek beland toen hij is gaan werken bij het Freudenthal Instituut van de Universiteit Utrecht. Hij is een van degenen die gepleit heeft voor realistisch rekenen, dus met contexten. Een voorbeeld is het project waarbij een interactieve animatie met treintjes is gebouwd om basisschoolleerlingen inzicht te geven in het concept snelheid.
In die zin zou je kunnen zeggen dat hij tot het deel van de wiskundigen hoort dat niet meteen steigert als je zegt dat wiskunde de taal van de natuurkunde is.
Frank Budding, voorzitter WND
Opening van de conferentie door conferentievoorzitter Koeno Gravemeijer