 | Anna en de smileys Een smiley is een gezichtje met meestal alleen ogen en een mond. In deze activiteit gebruiken we drie verschillende smileys |
| Beschrijving van de activiteit Een smiley is een gezichtje met meestal alleen ogen en een mond. In deze activiteit gebruiken we drie verschillende smileys die zo in tweeën zijn geknipt dat er helften zijn met ogen en helften met een mond. We laten kinderen één smiley zien en vragen of ze nog meer smileys kunnen maken. Natuurlijk niet hetzelfde maar anders. Van alle helften zijn er wel een stuk of tien zodat ze niet te gauw op zijn. Er is dus ruimte genoeg om dubbelen te maken. Het lastige voor (jonge) kinderen is de vraag: kan het anders? Of: verschillend? Wat bedoelen volwassenen daarmee? Totaal anders of een beetje anders? Is een beetje anders ook verschillend? De bedoeling is om ze allemaal te vinden. Dan zul je toch enige systematiek in je zoeken moeten aanbrengen. Anders blijft het lastig om te zien of je ze allemaal hebt. Natuurlijk is het ook mogelijk om deze activiteit uit te voeren met minder dan drie verschillende ogen en monden en uiteraard ook met meer. |
| Beschrijving van de videoclip Anna is vijf jaar en vier maanden oud. De onderzoeker legt één smiley op tafel en vraagt Anna om meer smileys te maken die anders zijn. Op tafel verschijnen drie stapeltjes met monden en drie stapeltjes met ogen. Anna gaat aan het werk. Bij haar eerste smiley verandert ze zowel de ogen als de mond. Bij haar tweede neemt ze wel nieuwe ogen maar ook een mond die al eerder gebruikt is. Er komen zo twee rijtjes smileys op tafel. De onderzoeker vraagt of ze wel allemaal anders zijn. Anna haalt twee dubbele smileys weg en er blijft nog een set dubbele op tafel liggen. Haar zoektocht gaat door en er komen weer nieuwe smileys bij. Ook haalt ze de dubbele die ze eerder over het hoofd zag eruit. Dan liggen er uiteindelijk negen verschillende smileys op tafel. Toch is Anna er niet helemaal zeker van dat ze ze allemaal heeft. De onderzoeker legt de drie smileys met dezelfde ogen op een rijtje en zo ontstaat er een drie bij drie schema. Dat doet Anna besluiten dat we ze allemaal hebben. En als je er meer wilt maken heb je meer ogen en monden nodig. |
| Freudenthal Instituut: Home - Universiteit Utrecht | Freudenthal Collectie: Home - Showcase - Archief | Subset: Wetenschap & Technologie |
